Fluor

Fluor- jak to z nim jest, jedni mówią ,że nie szkodzi, zapobiega próchnicy, inni ,że szkodzi, jest trucizną.

Ostatnio w moje ręce trafiło wiele ciekawych książek np. „ALMANACH” Droga do zdrowia bądź „NEO” Mit chorób nieuleczalnych. Bardzo fajnie autorzy przedstawiają wiele zagadnień związanych ze zdrowiem, w związku z tym ,że jestem higienistką stomatologiczną to dziś będzie o Fluorze.

Fluor w stomatologii od wielu lat jest zalecany i promowany jako idealny środek chroniący zęby, ale czy na pewno? Fluor w niewielkim stopniu uodparnia zęby na działanie kwasów, wchodząc w reakcję z hydroksyapatytem. Hydroksyapatyt to tz.uwodniony fosforan wapnia, czyli minerał wchodzący w skład kości (skrót HA, HAp, OHAp). Minerał ten zapewnia kościom odpowiednie właściwości, w tym wytrzymałość mechaniczną. Minerał ten doskonale wiąże się z tkanką kostną i stymuluje kość do wzrostu, przez co można go stosować między innymi do pokrywania implantów. HA wykorzystywany jest również do wypełniania ubytków w zębach). To taki skrót odnośnie hydroksyapatytu.

Wróćmy do Fluoru bo o nim mam pisać.

W naturalnej postaci fluor występuje w wielu produktach spożywczych , np. warzywa, mięso, zboża, ryby lub herbata. Jest łatwo przyswajalny, a nadmiar częściowo usuwany jest z płynami ustrojowymi przez gruczoły łojowe oraz potowe a reszta odkłada się w układzie kostnym i tkance skórnej.

Niestety fluor ,który polecany jest przez organizacje międzynarodowe nie pochodzi ze źródeł naturalnych a niestety jest odpadem toksycznym powstającym przy produkcji aluminium oraz nawozów. Na etykietach występuje jako sodium fluoride. W chwili obecnej jest głównym składnikiem past do zębów, kolorowych płynów do płukania jamy ustnej. W niektórych krajach stanowi dodatek do wody pitnej a także używany jest do produkcji leków psychotropowych i uspokajających.

Zawartość fluorków w roślinach , wodzie, produktach, lekach i środkach stomatologicznych podaje się najczęściej w jednostkach ppm (parts per million), czyli 1 ppm = 1 mg F/litr.

Nadmiar fluoru prowadzi do groźnej choroby fluorozy, objawiającej się na zębach kredowymi plamami a także prowadzi do uszkodzenia szkliwa oraz osłabieniem układu kostnego, co może prowadzić do osteoporozy.

Fluor odkładając się w organizmie blokuje przyswajanie magnezu, obniża aktywność tarczycy i trzustki, zaburza prawidłową pracę serca oraz syntezę kolagenu, przez wypieranie z organizmu wapnia może prowadzić do deformacji kręgosłupa, a nawet raka kości L.

Badania naukowe przeprowadzone na Harvard University of Public Health potwierdzają ,że fluorek dodawany do wody pitnej ma znaczący wpływ na prawidłowy rozwój zdolności poznawczych i kształtowania się mózgu, w konsekwencji prowadzi do obniżenia poziomu IQ! Badania te zostały opublikowane w czasopiśmie „Environmental Health Perspectives”

Nadmiar fluoru w organizmie człowieka powoduje również zwapnienie i uszkodzenie jednego z najważniejszych gruczołów, SZYSZYNKI. Szyszynka odpowiada za produkcję serotoniny- hormonu szczęścia, który w ciągu nocy ulega przemianie w melatoninę. Melatonina koordynuje pracę nadrzędnego zegara biologicznego u ssaków, reguluje rytmy dobowe, między innymi snu i czuwania. Jeśli szyszynka jest sprawna , jej działanie można porównać do wielofunkcyjnego procesora odpowiedzialnego za harmonizację naszego ciała, myśli i emocji.

Fluor wypiera z organizmu jod, co skutkuje chorobami z niedoboru jodu, a także specjalistycznymi dla działania fluoru: niedoczynność tarczycy, choroba Hashimoto, nowotworowa ( w tym kostnomięsak u młodych mężczyzn), schorzenia układu rozrodczego, cukrzyca, otępienie, artretyzm, kamica nerkowa u dzieci.

Znane jest od dawna alergiczne działanie fluoru. Reakcje te obejmują występowanie wysypek, pokrzywek skórnych, wyprysków, owrzodzeń jamy ustnej, owrzodzeń żołądka, bólów głowy, bólów stawów, zaburzeń widzenia, a nawet występowanie letargu. Stwierdzano u ludzi nadwrażliwych występowanie atopowego zapalenia skóry. Zmiany ustępowały po odstawieniu fluoru.

Fluor uszkadza również tarczycę. Aż do lat 70-tych ubiegłego wieku stosowano fluor w przypadku nadczynności tarczycy. Dawki stosowane w leczeniu nadczynności tarczycy wynosiły 2 mg na dzień. Taką samą ilość fluoru otrzymuje dziecko myjąc zęby pastą z dodatkami fluoru. Badania Ganowiaka udowodniły, że w trakcie mycia zębów pastami zawierającymi fluor dzieci połykają od 2 do 5 mg tego pierwiastka dziennie. Jest to dodatkowy czynnik, powodujący obecną epidemię niedoczynności tarczycy i tworzący z tego problem przewlekłej choroby, a więc zysk dla producentów.

Obecnie już nawet Amerykańskie  Towarzystwo Dentystyczne wycofuje się z zaleceń przyjętych w 1950 r i jest przeciwne dodawaniu fluoru do wody, którą są pojone dzieci. Czyli nie powinno się przygotowywać mleka w proszku z wody zawierającej powyżej 1 mg fluoru. Mleko matek zawiera ok. 5-10 ppm fluoru [woda 1000 ppm] .

Stężenie fluoru w wodzie pitnej powyżej 1 mg/l zwiększa absorpcję aluminium do centralnego układu nerwowego i może powodować choroby zwyrodnieniowe, rozkład kolagenu, osteoporozę , raka kości, łamliwość kości i zębów, niszczy także tkanki łączne i wywołuje wady genetyczne w komórkach ludzkiej krwi. W stężeniu powyżej 3 mg/l prowadzi do zmniejszenia płodności , a roztwór fluorku potasu o stężeniu 0,45 mg/l znacznie spowalnia reakcje sensoryczne i umysłowe.

W Polsce nie fluoryzuje się wody , ale w wielu regionach poziom fluoru przekracza normę 1,5 mg/l , ze względu na jego naturalne występowanie.

W artykule „ Fluoryzacja wody pitnej- wady i zalety” , zauważono ,że w krajach, w których zaprzestano fluoryzacji wody w Finlandii, Kanadzie, Danii, Holandii, na Kubie czy w Niemczech, widoczny jest spadek poziomu próchnicy. Daje to do myślenia!

Warto zwrócić uwagę na to jakie pasty wybieramy dla naszych dzieci, które nie koniecznie dobrze potrafią wypłukać usta z całej pasty do zębów, przez co połykają różne ilości pasty podczas codziennych zabiegów pielęgnacyjnych.

W szkołach jeżeli przeprowadzane są zabiegi fluoryzacji to przy użyciu stężonych preparatów. Po takim zabiegu nie powinno się przez 2 godziny przyjmować żadnych posiłków a dzieci nie zawsze stosują się do tych zaleceń co skutkuje tym ,że organizm jest zatruwany. Przed planowanym zabiegiem fluoryzacji w szkole uczeń powinien otrzymać kartkę od wychowawcy ,z którą powinien zapoznać się rodzic i jeśli zgadza się na wykonie takiego zabiegu u swojego dziecka to wyrazić nie niego zgodę.

Przedawkowanie fluorków może doprowadzić do ogólnoustrojowej choroby zwanej fluorozą, która powoduje uszkodzenie wątroby, nerek, zaburzeń wzroku lub ataksji. Jej objawy występują w postaci cętkowanego zabarwienia na zębach i zwiększenia ich kruchości. Dzieje się tak, ponieważ nadmiar tego pierwiastka (więcej niż 2,5 mg F na dobę) uszkadza ameloblasty - komórki tworzące szkliwo i hamuje działanie enzymów wskutek czego utrudniona jest mineralizacja szkliwa. Innymi objawami chorobowymi mogą być zmiany w układzie kostnym. W wyniku pogrubienia w kościach warstwy koronowej mogą powstawać liczne skrzywienia i deformacje kręgosłupa [18]. Odkładanie związków fluoru w kościach jest różne w zależności od wieku osobnika. Największa kumulacja zachodzi u dzieci (ponad 50%) i młodzieży (50%), a u osób starszych: 10%

Już 30 lat temu prof.  M. Gumińska z Uniwersytetu Jagiellońskiego udowodniła  np. związek pomiędzy zachorowaniami na cukrzycę, a nadmiarem fluoru w środowisku na przykładzie skażeń w okolicach huty aluminium w Skawinie.

Ja osobiście fluoryzacji mówię NIE, ponieważ o zęby można zadbać stosując zbilansowaną dietę bądź pasty z ksylitolem ,który jak udowodniono pobudza produkcję śliny i zmniejsza osadzanie się płytki nazębnej. Ksylitol w kontakcie z bakteriami jamy ustnej nie fermentuje, przez co nie tworzą się kwasy, będące skutkiem ubocznym metabolizmu drobnoustrojów , a które osłabiają szkliwo i powodują powstawanie próchnicy. Ksylitol ułatwia przyswajanie wapnia, który jest niezbędny zarówno dla zdrowia zębów jak i kości.

Jak zawsze decyzję pozostawiam wam .